Do czasów Mikołaj Marcin Kobera samodzielna sztuka portretowa w Polsce nie była nazbyt istotną gałęzią twórczości lokalnych artystów, a i przez zamawiających była traktowana z dystansem. Co prawda są znane odosobnione przykłady samodzielnych sztalugowych przedstawień portretowych, jak "Portret biskupa Piotra Tomickiego" przypisywany Stanisławowi Samostrzelnikowi, ale rozkwit tej specjalności malarstwa nastąpił dopiero w XVII wieku.

Nie tylko jednak dlatego trudno jest wskazać artystę, którego sztuka byłaby inspiracją dla tak licznych polskich portrecistów wieków późniejszych, aniżeli Kobera. Mając na myśli źródło owej inspiracji, mówimy praktycznie o jednym obrazie, który był kluczowy i uosabia w sobie wszystkie cechy charakterystyczne dla zjawiska bezprecedensowego w dziejach europejskiej sztuki – Portretu Sarmackiego.

--[pokaż całą biografię